Co zbieramy

W zależności od swojego przeznaczenia, kable mogą zostać wykonane z różnorodnych materiałów. Najczęściej do ich budowy używa się dwóch elementów: wykonanego z miedzi lub aluminium miedziowanego rdzenia oraz warstwy ochronnej pod postacią ogumowania bądź otuliny. Dzięki recyklingowi, jesteśmy w stanie odzyskać z nich zarówno tworzywa sztuczne, jak i metale.

Odzysk miedzi z kabli jest dość czasochłonny. Cały proces rozpoczyna się umieszczeniem przewodów w specjalnych piecach, gdzie pod wpływem działania wysokiej temperatury ulegają roztopieniu. Następnie, płynny surowiec wylewany jest do specjalnie przygotowanych form, najczęściej w postaci sztabek. Jeżeli miedź jest mocno zanieczyszczona, w pierwszej kolejności poddawana jest elektrorafinacji - procesowi oczyszczenia. Zabieg ten pozwala na odzysk aż stu procent czystej miedzi, gotowej do ponownego wykorzystania.

Szacuje się, że całkowity czas rozkładu płyty CD wynosi ponad milion lat. Z kolei ich spalanie uwalnia do atmosfery szkodliwe substancje, w tym kwas solny, dwutlenek siarki i dioksyny. Do tego BPA, czyli bisfenol-A zawarty w plastiku o oznaczeniu 7, poprzez spalanie może powodować problemy zdrowotne, w tym te obejmujące ciśnienie krwi, choroby serca oraz kłopoty z płodnością.

Przeważająca większość płyt CD oraz DVD wykonana jest poliwęglanu i aluminium - choć drugi surowiec bez problemu można poddać recyklingowi, ze względu na obecność mieszanki plastiku cały proces jest niemożliwy. Na chwilę obecną, płyty CD i DVD poddawane są utylizacji. Podobnie sprawa wygląda z opakowaniami dysków, które również powstały z plastiku o numerze 7.

Sprzęt elektroniczny produkowany jest z materiałów, które nie rozkładają się w sposób naturalny. Pozostawione samopas będą zanieczyszczać planetę przez setki, a nawet miliony lat. Na szczęście, większość z wykorzystanych surowców można ponownie użyć dzięki recyklingowi. W przypadku komputerów i laptopów, proces ten dzieli się na trzy etapy.

Pierwszy z nich to recykling I stopnia. Polega on na naprawie i modernizacji uszkodzonego sprzętu w celu przywrócenia mu dawnej funkcjonalności. Drugi stopień recyklingu to natomiast proces oddzielenia od siebie poszczególnych części komputera - w przypadku działających elementów, są one używane przy produkcji nowych urządzeń. Recykling III stopnia polega na posortowaniu poszczególnych podzespołów, a następnie ich utylizacji, lub, jeśli to możliwe - odzysku niektórych surowców.

W dzisiejszych czasach, procesor to podstawowy element większości nowoczesnych urządzeń elektronicznych, w tym laptopów, komputerów czy smartfonów. Jest on swoistym mózgiem całej instalacji - zajmuje się przetwarzaniem danych i przeprowadzaniem obliczeń, dzięki którym urządzenia te mogą działać. Dobrą wiadomością jest to, że ze względu na dużą zawartość cennych surowców, procesory można poddać procesowi recyklingu.

Szczególną popularnością pochwalić mogą się procesory ceramiczne, które są niezwykle trwałe i mają większe zastosowanie, niż modele plastikowe. Jeżeli urządzenia te są w należytym stanie, można je wykorzystać ponownie. W przypadku, gdy procesor ceramiczny nie nadaje się do dalszego użytku trafia do zakładu przetwarzania odpadów, gdzie zostaje rozebrany na części pierwsze, gotowe do dalszego wykorzystania.

Skrót DDV odnosi się do trzech sprzętów elektronicznych: dekodera, odtwarzacza DVD oraz VHS. Urządzenia te - w szczególności stare modele - mogą w sobie zawierać chemikalia i materiały szkodliwe dla środowiska. Wyrzucenie ich wraz z domowymi śmieciami lub pozostawienie przy ulicy sprawi, że prawdopodobnie trafią na wysypisko, skąd będą podtruwać naszą planetę. Jest to scenariusz, którego wszyscy chcieliby uniknąć - z tego powodu nieużywany sprzęt DDV należy oddać do zakładu utylizacji odpadów elektronicznych.

Panele LCD, drukarki, telewizory TFT, akumulatory baterie, świetlówki, klawiatury, myszki… To i pozostały sprzęt elektroniczny nie mieszczący się w żadnej innej kategorii wchodzi w skład E-MIXU. Odpadów z tej grupy nie można wyrzucić od tak - muszą one trafić do zakładu zajmującego się przetwórstwem i utylizacją elektrośmieci. W przeciwnym razie będą zalegać na wysypiskach jednocześnie zanieczyszczając naszą planetę.

Przykładowo, stare wyświetlacze (panele LCD) mogą zyskać drugie życie, jeśli zostaną odpowiednio potraktowane. Po demontażu poszczególnych części urządzenia i ich odpowiedniej segregacji, nawet 15% wyświetlaczy okazuje się być w tak dobrym stanie, że mogą zostać użyte ponownie do produkcji nowego sprzętu.

Recykling szkła to jedno z najbardziej opłacalnych ekologicznie i ekonomicznie posunięć, na jakie było stać nasze społeczeństwo. Surowiec ten pozwala na stuprocentowy odzysk, co jest korzystne nie tylko dla naszej planety, ale i gospodarki. Co więcej, można poddawać go procesowi przetwarzania nieskończoną ilość razy - nawet po setnej obróbce nie straci swoich właściwości, ani aspektów wizualnych.

Recykling szkła jest procesem wieloetapowym. W pierwszej kolejności surowiec jest czyszczony z zabrudzeń i etykiet, a następnie kruszony. Tak powstała stłuczka zostaje posegregowana względem kolorów, a następnie przetapiana w temperaturze 1200 stopni Celsjusza. W wyniku tego procesu powstaje masa szklana, z której formowane są nowe wyroby, w tym słoiki, butelki, a nawet dekoracje szklane.

Dyski HDD mieszczą się w kategorii sprzętu komputerowego. Podobnie jak i pozostałe elementy wchodzące w jej skład, stare dyski twarde nie powinny wylądować na wysypisku śmieci. Zbudowane są one z cennych surowców, które dzięki recyklingowi mogą zostać wykorzystane ponownie.

Jak wiadomo, dyski HDD to nośniki danych, które często nie powinny być do wglądu dla osób trzecich. Z tego powodu, po skończonym procesie demontażu poszczególnych elementów dysku, wszystkie części, które nie nadają się do odzysku są od razu poddawane utylizacji. Wszystko to w zgodzie z ustawą o ochronie danych i w trosce o bezpieczeństwo naszych Klientów.

Produkcja metali to proces nie tylko drogi, ale i czasochłonny. W dodatku, ze względu na konieczność użycia ogromnych ilości wody i energii do wydobycia surowca, uwalniany jest przy tym dwutlenek węgla, przez co całość stanowi obciążenie dla środowiska naturalnego. Recykling metalu pozwala nam uniknąć większości negatywnych czynników związanych z jego produkcją.

Przykładowo, odzysk aluminium pozwala zaoszczędzić aż 95% energii którą trzeba by było użyć, w przypadku jego produkcji. Z kolei recykling jednej tony żelaza oznacza redukcję emisji dwutlenku węgla również o jedną tonę. To ogromne liczby, które niewątpliwie wpływają na jakość środowiska. Recykling metali to skuteczny i jednocześnie najbardziej racjonalny sposób na ich pozyskiwanie.

Routery i modemy zazwyczaj zbudowane są z kombinacji różnorodnych materiałów nadających się do recyklingu: od plastiku, aż po metale, szkło i płytki drukowane. Tworzywa sztuczne znaleźć można w obudowie, która otacza urządzenie, a w wielu przypadkach również w licznych komponentach, takich jak złącza i przyciski.

Gdy modemy, routery i inne sprzęty elektroniczne nie są zdawane do recyklingu bądź utylizacji, pojawia się wiele zagrożeń. Jednym z najbardziej niepokojących jest fakt, że urządzenia te często zawierają w sobie niebezpieczne materiały, w tym ołów i kadm, które pozostawione na wysypisku śmieci mogą zanieczyszczać wodę i glebę.

Statystyki pokazują, że aż 40% odpadów komunalnych w przeciętnym polskim domu stanowi papier. Jak powszechnie wiadomo, materiał ten produkowany jest z drewna - surowca, bez którego trudno byłoby wyobrazić sobie życie na naszej planecie. Każdego roku miliardy drzew poddawane jest wycince, a blisko połowa z nich - około 42% - przeznaczane jest do produkcji papieru. Dane te są na tyle alarmujące, że doskonale ukazują wagę procesu recyklingu tego materiału.

Całość składa się z kilku etapów. Na początku następuje segregacja i oczyszczenie zebranej makulatury. Następnie, papier poddawany jest specjalnym procesom, w wyniku których tworzy się tak zwana pulpa - masa papierowa. To właśnie z niej formowane są nowe arkusze, które później zwija się na tuleje transportowe. Proces recyklingu tony papieru pozwala zaoszczędzić 20 drzew, 30 kilogramów zanieczyszczeń i 20 tys. litrów wody.

Pod skrótem PCB kryje się angielski termin Printed Circuit Board - w Polsce funkcjonuje jednak po prostu jako płytka PCB lub płyta drukowana. Jest to element powszechnie wykorzystywany do produkcji rozmaitych urządzeń elektronicznych. Ze względu na tak dużą popularność płyt drukowanych szacuje się, że aż 3% elektrośmieci na całym świecie stanowi właśnie PCB.

Na chwilę obecną technologie utylizacji i odzysku płyt drukowanych można podzielić na dwie grupy: technologie termiczne oraz nietermiczne. Pierwsze z nich obejmują hydrometalurgię, metalurgię i pirolizę, drugie natomiast demontaż, rozdrabnianie, segregację oraz obróbkę chemiczną.

Każda osoba dbająca o dobro środowiska z pewnością wie, że komórka nienadająca się dłużej do użytku powinna zostać poddana recyklingowi. Podczas procesu można odzyskać nie tylko poszczególne podzespoły telefonu, ale także krzem, miedź, a nawet rod, platynę, srebro i złoto. Z każdego urządzenia tego typu możliwe jest odzyskanie nawet do 80% surowców użytych przy jego produkcji.

Warto sobie uświadomić, że każda komórka poza metalami szlachetnymi, w swojej konstrukcji posiada także metale ciężkie. Ich nieodpowiednie składowanie stanowi realne zagrożenie dla planety - zawarta w telefonach rtęć oraz ołów może nawet skazić pobliskie wody gruntowe. Nie warto ryzykować takiego scenariusza - lepiej stary sprzęt oddać do zakładu przetwórstwa odpadów elektronicznych, gdzie zostanie odpowiednio przetworzony.

Nie da się ukryć, że tworzywa sztuczne w pewnym sensie zdominowały nasz świat. Butelki, opakowania na żywność, torby jednorazowe, ale również obudowy telefonów, laptopów, a nawet niektóre buty sportowe - wszystko to i wiele więcej przedmiotów codziennego użytku zostało wykonane z różnych odmian plastiku. Niestety, ogromna popularność tego surowca wiąże się z ciągle rosnącą ilością odpadów, które trzeba poddać odpowiednim procesom przetwórczym - w przeciwnym razie staną się obciążeniem dla środowiska.

Recykling tworzyw sztucznych, podobnie jak w przypadku szkła, rozpoczyna się od oczyszczania i segregacji surowca. W późniejszym etapie zostaje on poddany jednej z trzech metod odzyskiwania plastiku: recyklingowi mechanicznemu, termicznemu lub chemicznemu.

Jeśli chodzi o recykling tabletów, urządzenia te należą do tego samego nurtu co telefony komórkowe, a więc powinny być traktowane jako niebezpieczne elektroodpady, które muszą zostać oddane do odpowiedniego zakładu przetwórczego. W tabletach znaleźć możemy metale ciężkie, w tym chrom, kadm i rtęć - nie powinny zatem lądować na wysypisku śmieci, aby nie stanowić zagrożenia dla środowiska.

Proces recyklingu tabletów rozpoczyna się podobnie jak w przypadku każdego urządzenia elektronicznego - od rozkładu na części pierwsze. Przy pomocy maszyn, magnesów a także ludzkich rąk, następuje segregacja poszczególnych komponentów. Większość z nich nadaje się do przetworzenia lub ponownego użycia. Bardzo niewielki odsetek części od tabletów poddaje się utylizacji.